|
Początek istnienia OSP w Oleszycach przyjęto
na podstawie opowiadań najstarszych mieszkańców naszego
miasta, według których był to rok 1875, kiedy to
powstały pierwsze zalążki organizacji strażackiej (ustawa z
dnia 15 listopada 1867r.).
Najpierw były to Pogotowia Pożarne następnie
Straż Ogniowa, a od 1882r. Ochotnicza Straż Pożarna, która
od tego momentu funkcjonuje jako zorganizowana jednostka.
Pierwszym założycielem, a zarazem naczelnikiem OSP był
Koziej Józef, chorążym natomiast Czyrak Józef. Wyposażenie OSP
Oleszyce wyglądało następująco:
-
1 beczka drewniana 200 l,
-
kilka wiader drewnianych i konwi.
Defilada OSP w dniu 3 maja 1938 r.
Pierwsza remiza drewniana
wybudowana była w pobliżu rzeki Przerwa przy ulicy Zamkowej. W tamtym
okresie w przypadku powstania pożaru mieszkańcy, którzy mieszkali
najbliżej remizy zobowiązani byli do dostarczenia furmanek i koni do
podwożenia wody do miejsca pożaru.
Po wielkim pożarze Oleszyc, który
miał miejsce w 1901r. w wyniku, którego Oleszyce niemal
doszczętnie spłonęły, ówczesne władze zakupiły pierwszą sikawkę ręczną
i kilkadziesiąt metrów węży parcianych. Sprzęt ten służył do wybuchu I
wojny światowej. Naczelnikiem OSP w Oleszycach był wówczas Koziej
Antoni.
Okres w latach 1914 – 1923 był dla miejscowej straży okresem
bardzo trudnym. W okresie tym miasto „trawione” było przez liczne
pożary, a posiadany wówczas sprzęt był wielce niewystarczający w
stosunku do potrzeb.
Od 1924r. następuje znacznie lepszy okres dla funkcjonowania
OSP Oleszyce. W roku tym na prezesa OSP wybrano księcia Józefa
Sapiehę, naczelnikiem zaś został Czyrak Władysław, sekretarzem Babicki
Antoni, trębaczem Czurylewicz Michał. Władze miasteczka doświadczeni
przez kilka lat nieustannych pożarów zakupują pierwszą motopompę „Flader”
M–400 oraz kilkadziesiąt metrów węży pożarniczych.
Opracowano na podstawie materiałów z archiwów prywatnych.
|
