Prądem wodnym jest strumień cieczy nie ograniczony ściankami, np. węża, przemieszczający się w masie tej samej lub innej cieczy. Rozróżnia się strumienie cieczowe, gazowe, pianowe. W zależności od warunków podawania, strumienie mogą być zatopione lub nie zatopione. Strumień zatopiony to strumień, który podawany jest w masie takiego samego medium. Typowym strumieniem zatopionym jest wypływający z dyszy do atmosfery strumień sprężonego powietrza. Strumieniem wodnym lub pianowym nie zatopionym jest strumień podawany w przestrzeni gazowej. Strumienie wodne wytwarzane w prądownicach pożarniczych dzielimy na:

• zwarte - uzyskane z powszechnie stosowanych prądownic lub działek wodnych

• rozproszone - otrzymywane ze specjalnych dysz rozpylających

Wodne strumienie zwarte charakteryzują się ciągłością wypływającego strumienia , długą długością rzutu i silnym, dynamicznym oddziaływaniem. Wysoką zwartość strumienia wypływającego z prądownic można obserwować tuż za dyszą dyszą prądownicy i przy stosunkowo niskich ciśnieniach < 0,1 Mpa. Przy większych ciśnieniach w strumieniu można wyodrębnić dwie jego strefy: ciągłą i rozdrobnioną.

W zwartej części zachowuje się ciągłość strumienia, który ma kształt zbliżony do cylindrycznego, w części rozdrobnionej strumień rozpada się na drobne krople i rozszerza się. Pojęcie zwartej części strumienia jest względne, gdyż nie ma wyraźnej granicy między częścią zwartą ciągłą, a rozdrobnioną.

Dla uzyskania zwartego strumienia o dużej długości rzutu i sile uderzenia stosuje się prądownice lub działka wodne wyposażone w dysze wypływowe o różnych średnicach. W dyszach energia potencjalna ciśnienia zamienia się w energię ruchu. Aby następowało duże przyspieszenie wypływającego strumienia przyjmuje się średnicę dyszy wypływowej znacznie mniejszą od średnicy wypływowej prądownicy.

Duży wpływ na zwartość strumienia ma ostre zakończenie krawędzi wylotowej części cylindrycznej. Jest ona chroniona specjalnym podtoczeniem. Stożkowa część dyszy wypływowej i wysoka gładkość powierzchni wewnętrznych wpływa na obniżenie strat energii podczas przyrostu prędkości. Część cylindryczna formuje i zapobiega przewężeniu przekroju wypływającego strumienia. Jakość zwartego strumienia zależy od parametrów doprowadzenia wody do prądownicy. Woda powinna być doprowadzona w taki sposób , by nie następowało zawirowanie. Dla złagodzenia tego zjawiska w prądownicach i działkach wodnych można wmontować tzw. Prostowniki rozdzielające tłoczną wodę na kilka części. Powoduje to uspokojenie cieczy w przekroju. Konstrukcje prostowników mogą być różne. Długość rzutu strumienia jest jednym z najistotniejszych (obok wydajności) parametrów sprzętu do podawania wody. Stanowi jedno z podstawowych kryteriów modelu prądownicy. Ma on bowiem bardzo duży wpływ na sposób prowadzenia akcji gaśniczej.

Prądownice wodne do pomp pożarniczych. Prądownice wodne stosowane w PSP (proste) przeznaczone są do wytwarzania wodnych strumieni zwartych i rozproszonych. Stanowa zakończenie linii wężowych W52 i W75 zasilanych z samochodów gaśniczych wodno-pianowych lub motopomp. Prądownice wodne proste przydają się szczególnie w sytuacjach wymagających podawania zwartych strumieni gaśniczych na duże odległości lub w przypadku gdzie występuje konieczność wykorzystania dużej energii podawanego strumienia zwartego. Prądownice te mają zawory kulowe z oznaczeniami trzech pozycji, tj. STOP, Z i R - oznaczające odpowiednio zamknięcie prądownicy, przełączenie na strumień zwarty oraz przełączenie na strumień rozproszony. Dzięki zastosowaniu odpowiedniej geometrii dyszy wylotowej i elementów przepływowych, prądownice charakteryzują się wytwarzaniem strumieni wodnych o bardzo dobrej zwartości, a wymienne dysze umożliwiają zmianę wydajności, a tym samym zmianę długości rzutu strumienia wodnego. Prądownice pistoletowe wytwarzają strumienie zwarte i rozproszone o regulowanym stopniu rozpylenia. Prądownice wodne TURBO wyposażone są w turbinkę zębatkową rozbijającą wypływający strumień wody na mgłę. Są przeznaczone do wytwarzania wodnych strumieni zwartych i rozproszonych i zapewniają płynna regulację kąta bryłowego strumienia rozproszonego w zakresie od 0* do 120* (tzw. parasol). Ponadto prądownice wodne TURBO posiadają możliwość płynnej regulacji wydajności wody w zakresie od 50 do 400 dm3/min. Mogą stanowić zakończenie linii gaśniczych wodno-pianowych lub wyposażenie szafek hydrantowych.

Prądownice wykonuje się ze stopów metali kolorowych. Elementy służące do obsługi takie jak uchwyty z tworzyw sztucznych. Standardowym dziś wyposażeniem prądownicy jest zawór kulowy. Uszczelnienia wszystkich podzespołów wykonuje się z teflonu. Rozwiązanie uchwytów oraz dźwigni sterującej dopasowane jest do optymalnej sylwetki prądownika (osoby podającej prąd wodny) w czasie pracy. Pozwalając jednocześnie na skuteczne i precyzyjne podawanie prądu wodnego. Ta właśnie cecha decyduje w dużej mierze o sukcesie tych urządzeń w wyposażeniu jednostek straży. W prądownicach TURBO zmianę wydajności strumienia wodnego uzyskuje się przez zmian e przekroju wewnętrznego komory przepływowej. Zmiana ta dokonywana jest w sposób płynny zapewniając w czasie pracy ciągłość strumienia. Zmianę przekroju uzyskuje się przez zmianę położenia grzybka względem ściany tulei. Zmiany kąta wypływu strumienia wodnego wypływającego z prądownicy uzyskuje się przez możliwość przesuwania pierścienia regulacyjnego. Osiowe przemieszczanie się pierścienia powoduje płynną zmianę wypływającego strumienia z rozproszonego do całkowicie zwartego. Pierścień posiada specjalne gniazdo, w którym osadzono turbinkę zębatą rozpraszającą strumień wody.

W Polsce znanych jest kilka typów odzieży przeznaczonej dl strażaków. Jej podział na poszczególne grupy wynika bezpośrednio z funkcji i stopnia ochrony, który ma zapewnić ubranie. O ostatecznej przydatności ubiorów przeznaczonych do wyróżnionych celów decyduje przede wszystkim konstrukcja ubrania, technologia jego wykonania oraz dobór odpowiedniego zestawu materiałów. Ubrania ochronne można podzielić w zależności od warunków w jakich przyjdzie pracować strażakowi:

• ubrania koszarowe i robocze

• ubrania bojowe ratowniczo-gaśnicze (NOMEX, ubrania typu NOMEX, ubrania popularne)

• ubranie ochrony termicznej (ubrania żarochronne)

• ubrania ochrony chemicznej (gazoszczelne, kwaso-ługo odporne)

• ubrania ochrony radiacyjnej

• inne (ubrania dla płetwonurków, ratowników wysokościowych, itp.)

Przez wiele lat straż pożarna w Polsce jako ubrań ochronnych-specjalnych do działań ratowniczo-gaśniczych używała ubrań typu "moro". Ubiory te nie posiadały żadnych walorów ochronnych tj. zabezpieczeń przed szkodliwymi warunkami, które panują podczas gaszenia pożarów (tj. odporność na ogień, temperaturę i wodę). Wynika to głównie z konstrukcji zastosowanych tkanin. Już samo założenie, że ubrania te miały mieć charakter uniwersalny tzn. miały służyć zarówno podczas przebywania w strażnicy, jak i podczas działań ratowniczo-gaśniczych, było nie do pogodzenia. Ubrania te były wykonane z najgorszej jakości bawełny i nie różniły się zastosowaną tkaniną od innych ubrań roboczych stosowanych w przemyśle. Z myślą o bezpieczeństwie strażaków zaprojektowano i wykonano odzież ochronna do akcji przeciwpożarowej - ubranie specjalne. Ubranie specjalne dla straży pożarnej przeznaczone jest do ochrony ciała strażaka przed oddziaływaniem promieniowania cieplnego, płomieni, pary wodnej i wody. Ochrona ta nie obejmuje głowy, rąk i stóp. Materiał zewnętrzny zapewnić ma ochronę przed zapaleniem się ubrania podczas bezpośredniego kontaktu z ogniem. Ochronę termiczną ubrania stanowi zestaw wielowarstwowych części składających się z materiałów odpornych na działanie wysokiej temperatury (uodporniona bawełna taka jak: PYROWATEX, PROBAN) i włókna aramidowe takie jak: CONNEX, AELI, NOMEX, KYNOL, KERMEL.

Surowce aramidowe mają właściwości predysponujące je szczególnie do zastosowania w tym typie odzieży. Charakteryzują się one niepalnością, odpornością na żar odpornością na wykraplanie, stabilizacją wymiarów wysokiej temperaturze oraz zachowaniem parametrów mechanicznych po długotrwałym starzeniu w wysokiej temperaturze, zachowaniem stabilności wymiarów i właściwości po wielokrotnym praniu. Dodatkową ochronę termiczną osiąga się przez stosowanie podszewki, podpinki wewnętrznej albo stosowanie odzieży wierzchniej lub spodniej. Ubranie ochronne z podpinką nie zostało omyłkowo w nią wyposażone - ten element występuje celowo jako integralna część ubrania.

Powietrze zamknięte w pikowanych lub watowanych materiałach lub znajdujące się między różnymi warstwami materiału ma duże znaczenie w uzyskaniu wymaganej izolacji termicznej. Pęcherzyki powietrza powodują, że wnikanie ciepła przez ubrane jest utrudnione. Ochrona jest zmniejszona w tych miejscach, w których ubranie przylega do ciała lub jest ściśnięte przez pas taśmy. Jest to ważna informacja, ponieważ często są kupowane ubrania zbyt małe, aby zagwarantować komfort pracy i bezpieczeństwo.

Ochronę przed przenikaniem wody osiąga się przez zastosowanie izolacji przeciwwilgociowej. Izolacja taka powinna umożliwić uchodzenie pary wodnej z ubrania przez cały czas jego użytkowania, aby nie utrudniać odprowadzania potu. Wiele firm prześciga się w oferowaniu odpowiedniej odzieży dla strażaków. Przedstawiają one bogata kolekcję ubiorów podczas organizowanych wystaw i targów reklamujących nowości w tej dziedzinie. Większość handlowców oferuje ubrania nazywając je nieraz bezprawnie "NOMEXEM" chociaż ich produkty nie posiadają w swoim składzie włókna NOMEXU.

NOMEX to znak zarejestrowany przez firmę DU PONT. Na budowę materiału NOMEX składa się włókno aramidowe, odporne na wysokie temperatury i wysokowytrzymałe włókno KEVLAR. Firma DU PONT rozwinęła wachlarz mieszanek włókien, których zadaniem jest stworzenie kombinacji skutecznej ochrony i doskonałej, włókienniczej estetyki. Właściwości włókien NOMEX wpływające na wysoką odporność odzieży ochronnej wynikają z jego zachowania. NOMEX nie pali się, nie topi ani nie skrapla, zaczyna się zwęglać w temperaturach powyżej 370oC. Inaczej niż bawełny i innych włókien naturalnych, ochrona sprawność włókna NOMEX nie zależy od obróbki powierzchniowej. Na odzieży wykonanej z tego włókna można polegać, bez względu na to, ile razy ta odzież była prana. Wszystkie mieszanki z włóknem NOMEX, zalecane do stosowani, zawierają KEVLAR (temperatura zwęglenia wynosi 480oC). Mieszanka włókien NOMEX i KEVLAR otrzymała nazwę handlową NOMEX III. KEVLAR pomaga nie tylko zmniejszyć kurczliwość materiału w czasie ekspozycji na działanie wysokich temperatur, ale również zapobiega przed jego pękaniem, stąd dobrze opracowane tkaniny z NOMEX III stanowią termiczną barierę ochronną nawet wtedy, gdy są poważnie spalone. Wysoka odporność na ścieranie i rozdarcia przyczynia się do zwiększenia odporności na zużycie odzieży, co w konsekwencji gwarantuje dłuższy czasokres jej użytkowania. Ubrania wykonane z tkaniny NOMEX III można łatwo prać i czyścić chemicznie, bez konieczności ponownego nakładania wykończenia.

Wiele spośród mieszanek NOMEX/KEVLAR zawiera niewielki procent (2%) antystatycznego włókna P140 firmy DU PONT. W środowisku gazowym wyładowanie elektrostatyczne z odzieży może osiągać wystarczające rozmiary, aby spowodować wybuch. Zastosowanie włókien P140 pozwala na kontrolowanie tego zjawiska, a zastosowanie membrany pomaga ograniczyć możliwość penetracji przez szereg środków chemicznych, ze smarami włącznie. To ulepszone ubranie otrzymało nazwę NOMEX DELTA T. Oprócz tego, ze KEVLAR jest stosowany do budowy ubrań chroniących strażaka przed działaniem wysokich temperatur, jest też stosowany w wielowarstwowych izolacjach cieplnych dla celów kriotechnicznych (gdy mamy do czynienia z substancjami o bardzo niskiej temperaturze np. ciekły azot).

Wszystkie ubrania posiadają elementy odblaskowe, które w porze nocnej są 300 razy lepiej widoczne od białego ubrania. Bojowe ubrania strażackie posiadają atest CNBOP z Józefowa.

UBRANIA NAJCZĘŚCIEJ STOSOWANE W STRAŻACH POŻARNYCH.

Ubranie popularne produkcji Państwowego Przedsiębiorstwa Handlowego "GO WEST". Ubranie wykonane jest jako ubranie warstwowe, niepalne o zwiększonej wodoodporności. Ubranie składa się z kurtki 3 i spodni w kolorze czarnym. Posiada taśmy ostrzegawcze i odblaskowe oraz oznaczenia "STRAŻ" na tkaninie fluoro-żółtej, warstwę zewnętrzną ubrania stanowi tkanina uodporniona PYROVATEX-D10/2/150 (100% bawełna w wykonaniu niepalnym) wykończona w zabezpieczeniu olejo i wodoodpornym. Kolana spodni wzmocnione są dodatkowo warstwa tkaniny powlekanej o dużej wytrzymałości na rozdzieranie i przebicia oraz warstwa bawełny. Warstwę wzmacniającą wodoodporność stanowi specjalna konstrukcja wewnętrznej membrany "sztormiaka". W kurtce i nogawkach spodni wykonana jest z tkaniny wodoodpornej i paroprzepuszczalnej SOFITEX 2000, która wytrzymuje ciśnienie hydrostatyczne 200 cm słupa wody. Konstrukcja ta dzięki ograniczonej liczbie łączeń ma dużą szczelność. Część dolna kurtki i spodni posiada pas 25 cm tkaniny wodoodpornej zabezpieczający przed podsiąkaniem. Oprócz pełnej membrany paroprzepuszczalnej ubranie posiada dodatkową wentylację grawitacyjną poprzez specjalne otwory na plecach w tkaninie zewnętrznej, ocieplinie i podszewce. Otwory te są zabezpieczone elastyczną siatką.

Ubranie strażackie GORE-TEX FIREWEAR. Wraz z ognioodopornym materiałem wierzchnim takim jak NOMEX ubranie strazackie GORE-TEX FIREWEAR dostarcza ochrony przed poparzeniem. Nawet w mocno narażonym na działanie ognia ubraniu bojowym membrana GORE-TEX nie może się zapalić, nie topi się i nie skrapla. Przy oddziaływaniu buchających płomieni membrana GORE-TEX tworzy szczelna warstwę ochronną. Przy najsilniejszym wietrze ubranie strażackie GORE-TEX FIREWEAR dostarcza optymalnej ochrony. Także podczas wielogodzinnych akcji przy opadach deszczu czy śniegu strażak pozostaje suchy. Również w części ubrania wystawionych na największe mechaniczne obciążenia, takich jak np. kolana, staw łokciowy czy okolice ramion, występują odpowiednie zabezpieczenia gwarantujące nienasiąkliwość. Jeżeli odparowywanie zostanie utrudnione także przez nie oddychający materiał powstaje niebezpieczne szybkie tętno i wzrasta temperatura aż do przegrzania. Nieuniknione następstwa takiego stanu to spadek wydolności organizmu powiązany ze spadkiem sprawności percepcyjnych i osłabieniem reakcji, aż do zapaści. Całkiem inaczej jest w ubraniu strażackim GORE-TEX FIREWEAR. Przez zastosowanie wysokiej aktywności membrany GORE-TEX wilgotność wytwarzana przez ciało człowieka może być wydalana na zewnątrz. Tętno pozostaje normalne, wysoka sprawność strażaka jest utrzymana. Ubrania strażackie GORE-TEX FIREWEAR posiada właściwości termoregulacyjne. Zapobiega przegrzaniu się przy wysiłku, a wychłodzeniu podczas odpoczynku. Nawet przy temperaturach poniżej -5oC, gdy poliester i poliuretan zaczynają być łamliwe i przepuszczalne, membrana GORE-TEX pozostaje sprężysta i wodoszczelna. Nie ma akcji gaśniczej bez tryskających strumieni wody. Przy oddziaływaniu gorąca i płomieni może powstać gorąca para, która przenika normalne ubranie. Systemowa konstrukcja ubrania strażackiego GORE-TEX FIREWEAR dostarcza ochronnej warstwy izolacyjnej, chroniącej przed przenikaniem niebezpiecznej dla życia gorącej pary. Ciało jest chronione przed poparzeniem. Membrana GORE-TEX to w 100%wysokowartościow surowiec politetrafluoroetylen (PTFE), tworzywo sztuczne, które jest również znane pod rynkową nazwą TEFLON. Około 1,3 miliarda porów na cm2 zapewnia specyficzne właściwości GORE-TEX. Dla porównania kropla wody jest 20000razy większa od jednego pora membrany GORE-TEX. Dlatego też krople wody nie mogą przenikać przez mikroporową strukturę membrany. Ubranie to dostarcza zatem pewnej ochrony przed przenikaniem gorącej pary. Oprócz wodoszczelności ubranie z GORE-TEX-em jest oddychające.

Ubranie bojowe specjalne typu NOMEX. Zastosowany zestaw tkanin NOMEX, dwuwarstwowy GORE-TEX oraz włóknina aramidowa gwarantuje skuteczną ochronę przed ogniem. Nawet bezpośredni chwilowy kontakt z płomieniem o temperaturze do 1000oC nie powoduje poparzeń. Potwierdzają to testy przeprowadzone na urządzeniu THEROMAN u licencjonodawcy w Putzburn (Niemcy). Trudnospieralna substancja hydrofobowa tkaniny NOMEX oraz membrana GORE-TEX nieprzenikalna dla wody, której cząsteczki są 20000razy większe od średnicy mini por dają pełną dają pełna gwarancje przed przemoczeniem. Specjalne badania w komorze deszczowej nie wykazują przecieków oraz określają wytrzymałość ubrania na napór 110 m słupa wody. Wielkość cząsteczek pary wodnej jest ok. 700 mniejsza od średnicy por. Zatem wytworzony przez organizm pot bez przeszkód wydostaje się na zewnątrz, zapewniając komfort biologiczny użytkownika. Struktura zawartych w membranie GORE-TEX mini por jest nieprzenikliwa dla wiatru. Dlatego ubranie strażackie chroni użytkownika przed silnymi podmuchami wiatru, a organizm przed wychłodzeniem. Wymienione wcześniej właściwości ubrania - to jest nieprzemakalność, paroprzepuszczalność i wiatrochronność oraz niski współczynnik przenikania ciepła dla zastosowanego układu tkanin powodują, że organizm ratownikama zagwarantowane optymalne warunki funkcjonowania. W okresie zimowym wskazane jest stosowanie przypinanego na zamek błyskawiczny ocieplacza wykonanego bądź z włókniny aramidowej, bądź z dzianiny wełnianej w wykonaniu trudnopalnym. Nawet przy temperaturach poniżej -5oC zastosowane tkaniny nie tracą swej elastyczności.

Hełm służy do zabezpieczenia głowy strażaka przed uderzeniami. Ma zabezpieczać także przed spadającymi przedmiotami i płonącymi elementami konstrukcji budynków. Dlatego powinien być w sposób prawidłowy osadzony i zamocowany na głowie oraz spełniać odpowiednie wymagania techniczne.

Hełmy Kaliskich Zakładów Przemysłu Terenowego PH-5/Z-2000. Charakterystyka ogólna. Hełm strażacki PH-5/Z-2000 przeznaczony jest do ochrony głowy przed urazami w czasie ćwiczeń i akcji ratowniczo-pożarniczych. Wykonany jest na licencji Szkoły Głównej Służby Pożarniczej w oparciu o PN-EN 443 "Hełmy strażackie". Skorupa hełmu wykonana jest z laminatu poliestrowo-szklanego. Do zapewnienia pewnego osadzenia na głowie jest stosowana więźba umożliwiająca regulację wysokości noszenia hełmu oraz obwodu głowy co 5 mm w zakresie 54-62 cm. Hełm wyposażony jest w uchylny wizjer z daszkiem. Każdy hełm wyposażony jest w przypinaną rozłącznie osłonę karku. Kształt hełmu umożliwia bliskie podejście do źródła ognia nawet w ciasnych pomieszczeniach.

Hełm chroni przed:

• oddziaływaniem energii cieplnej

• uderzeniami spadających lub przemieszczających się przedmiotów oraz uderzeniami głową przeszkody

• porażeniem prądem elektrycznym o wartości skutecznej napięcia do 440 V.

Hełm może być stosowany przy niskich temperaturach począwszy do -200 C. Hełm spełnia wymagania normy PN-EN 443 w zakresie podstawowym oraz w zakresie rozszerzonych właściwości elektrycznych (oznakowanie E2, E3) i w zakresie odporności na niskie temperatury od -200 C (oznakowanie **). Masa hełmu nie przekracza 1400g. Hełm umożliwia współpracę z aparatami oddechowymi typ W-70 produkcji FASER i PA-80 produkcji DRAGER z maską panoramiczną PANORAMA NOWA typ ZS, RA, P produkcji DRAGER, FENZY, AUER.

Hełm strażacki PACIFIC F7 produkcji nowozelandzkiej. Hełm Pacifik F7 jest hełmem wykonanym z żywic syntetycznych zbrojonych kevlarem. Pokryty jest farbami fluorescencyjnymi odpornymi na działanie wybranych środków chemicznych i wysokiej temperatury. Producent zapewnia dożywotnią gwarancję. Czasza hełmu całkowicie chroni głowę użytkownika. Osłania całe uszy zachowując odpowiedni prześwit nie powodujący utrudnień w słyszalności. Skorupa posiada wyprofilowane zewnętrzne podnoszące wytrzymałość mechaniczną hełmu. Więźba skórzana umożliwia płynną regulację obwodu przy pomocy specjalnego pokrętła od 54 do 64 cm. Osłona oczu i twarzy wykonana jest z poliwęglanu pokrytego powłokami krzemowymi dając zwiększoną odporność na zadrapania i oddziaływanie wysokiej temperatury . Osłona ta chowana jest w całości do wnętrza hełmu i spełnia warunki normy EN 166. Kolorystyka hełmu jest dowolna w zależności od zamówienia. Hełm F7 posiada certyfikat CIOP i CNBOP i nadaje się do współpracy z wszystkimi rodzajami radiotelefonów stosowanych na świecie. Hełmy te znajdują się w użytkowaniu polskich straży pożarnych od blisko roku. Doświadczeń zatem jest stosunkowo niewiele. Można jednak stwierdzić, że sztywność tego hełmu i rozwiązania techniczne osłony twarzy są konkurencyjne w stosunku do hełmów "kaliskich". Koncepcja chowanej do wewnątrz osłony twarzy powoduje znacznie mniejsze narażenie na ewentualne uszkodzenia. Zakupione hełmy fluorescencyjne w kolorze żółtym poprawiają znacznie widoczność ratownika. Nie można jednak jeszcze w pełni ocenić trwałości warstwy farby fluorescencyjnej, choć producent zapewnia 6- letnią jej gwarancję. W użytkowanych hełmach zakupionych w wersji F7FK/2 zastosowano jako osłonę karku i szyi tkaninę nomex, która w naszej ocenie stanowi zdecydowanie najsłabszy punkt. Tkaninę tą można czyścić tylko chemicznie , co najwyżej 50 razy. Praca strażaka nie należy do najbardziej higienicznych , a jasne kolory osłony poważnie utrudniają utrzymanie ogólnej estetyki. W instrukcji producenta zaleca się po 50 "praniach" wymianę. Inne wersje osłony szyi (żarochronne) wykonane są z materiałów o dużo większej wytrzymałości i odporności na zabrudzenia

Hełm strażacki PAB FIRE produkcji chorwackiej. Wykonany według normy EN 433/PN. Hełm wykonany jest z wysokiej jakości materiałów niepalnych (stalpron, PC ognioodporny). W tylnej części hełmu wyposażony jest z kołnierz chroniący kark wykonany z naturalnej skóry. Mechaniczna ochrona jest realizowana poprzez amortyzację i rozkład sił dynamicznych całego hełmu. Twarz użytkownika jest chroniona za przezroczystą osłoną. Dla wygody użytkownika zapięcie hełmu jest regulowane w zakresie 52 - 63 cm.

Pas bojowy stanowi drugi po hełmie znaczący element wyposażenia osobistego strażaka. Jego rola i przeznaczenie mimo powstania szeregu nowych konstrukcji i elementów jest ta sama. Podstawowe zadania i wymogi wynikają ze specyfiki pracy i charakteru zagrożeń. Zawsze jednak jako nadrzędna jest powinność zabezpieczenia ciała strażaka w różnych warunkach pracy. Musi zatem spełniać wymogi określonej wytrzymałości, trwałości i odporności na działania różnych czynników chemicznych. Stanowiąc element zabezpieczenia ciała ludzkiego zapewniać powinien niewielkie oddziaływanie swojej konstrukcji na zabezpieczanego strażaka. W szczególności wymagamy od niego spełnienia zadań:

• zapewnienia łatwego i pewnego zaczepienia w różnych sytuacjach przy pracy na znacznej nieraz wysokości,

• zapewnienia asekurowanemu możliwości pracy każdym niemal rodzajem sprzętu pożarniczego

• zawieszenia na nim uzbrojenia osobistego oraz doraźnie innych elementów wyposażenia osobistego

• wyposażenia w podzespoły i części o wytrzymałości pozwalającej na przeniesienie obciążeń dynamicznych o sile porównywalnej do trzykrotnego ciężaru strażaka w pełnym uzbrojeniu wraz z ciężarem obciążenia linią gaśniczą z drabiny pożarniczej.

Pasy bojowe produkowane są w trzech wielkościach oznaczanych kolejno 1,2,3 a parametry i wymagania precyzuje norma PN-88/M-51502. Producent zastrzega sobie zakaz używania pasów do ćwiczeń na wieży z technikami samoratowania. Pas można użyć do samoratowania jedynie w przypadku bezpośredniego zagrożenia dla życia. Po takim użyciu należy pas wycofać z użytkowania. Pasy bojowe tak jak i inne sprzęty pożarnicze należy podawać badaniom co najmniej raz w roku. Pasy powinny być badane i sprawdzane metodą:

• oględzin

• obciążenia statycznego

• obciążenia dynamicznego

Oględziny polegają na kontroli wzrokowej funkcjonowania poszczególnych elementów pasa. Prawidłowego wykończenia szwów, oraz ogólnego stanu wykonania elementów metalowych. Obciążenie statyczne polega na obciążaniu pasa przy użyciu specjalnego stanowiska siłą równą 14 KN. Badaniu poddajemy klamrę, język pasa, kolucha.

Obecnie w działaniach straży pożarnej wyposażenie osobiste wzbogacone zostało o szeroką gamę specjalistycznego obuwia. Do działań gaśniczych i niektórych ratowniczych prowadzonych w warunkach dużego zawilgocenia podłoża, najczęściej używane są buty gumowe typu 71-123 wyprodukowane w fabryce obuwia gumowego "ROFS- STOMIL" Obuwie to wyposażone jest w wzmocnienie noska buta i podeszwy zapobiegające przebiciu metalowymi przedmiotami. Buty te posiadają również właściwości dielektryczne, których jednak skuteczność musi być potwierdzona badaniem przynajmniej dwa razy do roku. Buty posiadają kolor żółto- czarny w celu wyróżnienia. Dodatkowym elementem jest wkładka ocieplająca szczególnie przydatna w warunkach jesienno- zimowych. Istotną zaletą jest możliwość systematycznego jej czyszczenia mająca wpływ na komfort i higienę pracy.

Spośród obuwia skórzanego pojawiającego się ostatnio charakterystyczne są trzy modele butów. Jednym z przykładów jest but "AUSTRIA" firmy ROSENBAUER.

Obuwiem które zastąpiło popularne "Skutery" jest obuwie typu 946. Konstrukcja tych butów wzmocniona została metalowym zbrojeniem podeszwy oraz noska buta. Podniesione walory konstrukcyjne i ochronne buta stały się równocześnie w tym przypadku elementem eliminującym ten typ obuwia do ćwiczeń musztry pododdziałów szkolnych straży pożarnej.

Innym kierunkiem jest wyposażenie jednostek w obuwie firmy HAIX. Obuwie to mimo wysokiej ceny zjednało sobie wielu zwolenników gdyż w porównaniu z poprzednimi cechuje je znacznie większa trwałość. Jest ono wykonane z GORE- TEXU. Można w nim pracować w każdych niemal warunkach atmosferycznych w zakresie temperatur od -20^oC do +40^oC. Materiał wierzchni stanowi specjalnie impregnowana skóra wołowa. Technologia ta powoduje zwiększenie napięcia powierzchniowego cząsteczek wody, co wstrzymuje przesiąkanie. GORE- TEX- membrana klimatyczna zapewnia swobodne odprowadzenie potu i nadmiernej ilości ciepła, z jednoczesnym zapewnieniem nieprzemakalności. Szczególne zalety to:

• dobra izolacja termiczna z możliwością odprowadzenia pary wodnej na zewnątrz (tzw. Efekt oddychania)

• ochrona przed promieniowaniem cieplnym

• ochrona przed mechanicznymi uszkodzeniami poprzez metalowe pięty, podeszwy, palców, ścięgna Achillesa oraz stawu skokowego,

• właściwości dielektryczne buta (spełniają warunki normy EN 344: 1992),

• podeszwa absorbująca energię

• właściwości przeciwślizgowe podeszwy buta

• zastosowanie suwaków oraz sznurowadeł pozwalające na regulację i dostosowanie profilu buta do każdej niemal nogi

• rozwiązanie cholewki z wymienionymi wcześniej na szybkie włożenie i zapięcie buta

• duża odporność podeszwy na kontakt z gorącym podłożem

Motopompę stanowi agregat, składający się z pompy i napędzającego ją silnika spalinowego. Służy do tłoczenia wody od źródła do stanowisk gaśniczych. Stanowi nieraz podstawowe wyposażenie samochodów gaśniczych wodno-pianowych. Wykorzystana może być do zasilania odpowiednio zabudowanych gaśniczych układów wężowych służących do podawania wodnych i pianowych prądów gaśniczych. Motopompy mogą być przewoźne i przenośne.

Autopompa jest pompą pożarniczą wbudowaną na stałe do samochodu pożarniczego, napędzaną przez silnik tego samochodu. Służy do tłoczenia wody ze zbiornika samochodu lub z zewnętrznych źródeł wody do działka gaśniczego zamontowanego na samochodzie, urządzenia szybkiego natarcia lub do linii wężowych. Różnica między motopompą a autopompą polega przede wszystkim na rodzaju napędu. Motopompę określa się symbolem M, a autopompę symbolem A.

Motopompa "Niagara"

Przy określaniu rodzaju pompy oznacza się obok dane liczbowe oznaczające nominalną wydajność i nominalną wysokość podnoszenia. Np: M 8/8 - motopompa o wydajności 800 l/min przy ciśnieniu 0,8 MPa lub A 16/8 - autopompa o wydajności 1600 l/min przy ciśnieniu 0,8 MPa.

Wydajność nominalna jest to ilość wody, jaką powinna dostarczyć motopompa w ciągu jednej minuty przy nominalnej wysokości podnoszenia wyrażonej w paskalach.

Najczęściej możemy się spotkać z następującymi pompami: motopompy M8/8, M16/8, M32/8, i autopompy A16/8, A32/8. Motopompy M8/8 i M16/8 są motopompami przenośnymi. W czasie pracy motopompy przyrządy pomiarowe wskazują: manometr ciśnienie wytwarzane przez pompę (wysokość tłoczenia) i manowakuometr wielkość podciśnienia (głębokość ssania).